شهادت امام علی (ع)تسلیت

یک

حادثه ای

مربوط به امیرالمؤمنین

علی علیه السلام است

که نقل کرده اند در روز سیزدهم

ماه مبارک رمضان رخ داده است و آن

این است که در روز سیزدهم ماه رمضان - و

ظاهراً آن روز، روز جمعه بوده است - ایشان موعظه

می کردند و خطبه می خواندند، برای مردم صحبت می کردند

و مردم در مسجد نشسته بودند و از جمله کسانی که در مسجد

نشسته بودند دو فرزند بزرگوارشان امام حسن و امام حسین

علیهما السلام بودند. یک مرتبه وسط صحبت خطاب

می کنند به امام حسن، می فرمایند فرزندم

حسن! چند روز از این ماه گذشته است؟

عرض می کند پدرجان! سیزده روز

(معلوم است که مطلبی را

می خواهد بگوید، خودش

بهتر از دیگران می داند

چند روز گذشته است).

باز به امام حسین

می فرماید:

فرزندم!

چند

روز

از

این ماه مانده است؟ پدر جان ! هفده روز. آنگاه دستی به محاسن

مبارکش می برد و می فرماید چیزی نمانده است که این محاسن

به خون این سر خضاب بشود.امیرالمؤمنین علی علیه السلام در

این ماه مبارک رمضان به طور اشاره و کنایه و گاهی صریح ولی

بدون اینکه جزئیات و خصوصیات و وقت (حادثه شهات خود) را

دقیقاً تعیین بفرماید یک حالتی را نشان می داد که نگرانی کلی

برای همه و در درجه اول برای خاندان ایشان به وجود آورده بود.